Uzun bir aranın ardından hazır mısınız eğri oturup doğru konuşmaya?
Neden uzun süredir gazeteye yazmıyorsun soruları vardı, kalemimi bağlamıştım usluydu, dünyalık işlerin yanında biraz da yoğundu, hala yoğun hala bağlı fakat bu defa bağlı olduğu ipi yüreğinize dokunacak kadar uzattım… Biraz keskin, biraz hırçın, biraz da uzun zamandır tutsak olmanın verdiği hırsla kırıcı, belki de yapıcı ona siz karar vereceksiniz sevgili okur.
Şimdi sağ elini sol göğsünün üstüne koy ve derin bir nefes alıp gözlerini kapat? Yaptın mı? Sana inanmak istiyorum? Kendini kandırma zira birazdan sayacağım şeylerle zaten benliğin savunmaya geçecek. Evet, şimdi derin bir nefes al ve kendini Halep’te hisset! Kudüste! Müslümanlıkla yoğurulan peygamberler kokan yerde… Sıcacık bir güneş var gökyüzünde tam tepede, öğlen vakti girmiş ve muhteşem bir ezan yankılanıyor vahiyler inen yerde! Çocuk cıvıltıları, namaza koşan ayak sesleri, kundaktaki bebeğin ağlayışları, hafiften de bir rüzgar dokunuyor suretine… Adımlıyorsun Mescid-i Aksa yolunu heyecanla, burnuna peygamber kokusu geliyor, mis gibi kokuyor her yanın…
Silkelen sevgili okur buradayız. Mescidi Aksa'nın fazilet ve ehemmiyeti hakkında birçok hadisi şerif bulunuyor. Resulullah (a.s.) bir hadisi şerifinde şöyle buyurmuştur: "Yolculuk ancak şu üç mescidden birine olur: Benim şu mescidime, Mescidi Haram'a ve Mescidi Aksa'ya." (Müslim, Kitabu'l-Hacc, 15/415, 511, 512) bak sana kısa bir hayal yolculuğu yaptırdık, zaman zaman nefesimizi kesen olaylar duyduğumuz kutsallıklara yolculuktu bu… Rabbim gerçeğini yapabilmeyi de nasip etsin.
Kudüs Halep’e 9 saat yakınlıkta sevgili okur. Peki Halep şuan ne alemde?
Haydi, yine gözlerini kapat ve derin bir nefes al ama bu defa daha derin al… Halep’tesin hatta şuan İdlip’de! Çocuk seslerinin yerini bomba ve silah sesleri almış, duyuyorsun değil mi? Sağır edercesine patlıyorlar… Kuş sesi yok çünkü kuş yok! Namaza gidemiyorsun, bulunduğun her yer mescit. Yığınlar ortasında bir karton ile eda ediyorsun namazını belki bir kurşun isabet edecek huzunda öleceksin, kimbilir… 2011den beri böyle şehrin, susmuyor bombalar, oksijen nedir unutmuşsun. Kaçmaya çalışıyorsun ayağına çelme takıyorlar, kaçıyorsun, gittiğin ülkelerden kovuyorlar. Herkes uyuyor seni görmemek için, her ülkenin yorganı gırtlağına kadar çekilmiş, uyku gözlükleri takılmış ve yalnız bir ülke uyanık; Türkiye! Gitsen ardında kocaman bir yaşam kalacak, kalsan daha bir saat evvel nefesi kesik kesik can veren kuzenlerin gibi ecelin çağıracak. N’apardın sevgili okur?
Hadi şimdi uyan da sohbet edelim. Bir bardak su iç ve içtiğin suya şükret! Başını kaldır ve bulunduğun yere bak, çatısı altında olduğun eve şükret! Cama çık ve dışarı bak şehitlerinin kanıyla sulanmış vatanına şükret! Tozlanmış Kur’an-ı Kerim’ini indir duvardan ve oku, ilk emri dinle ve oku, içinde bulunduğun dine şükret!
Vicdanını yokla, din kardeşlerin ölürken neler yapıyorsun? Hangi sınavına çalışıyorsun, hangi borcunu düşünüyorsun? Hangi maçın berabere kaldı da üzgünsün? Hangi sevgilin terk etti seni? Neyle meşgulsün? Dua ediyor musun, ellerin bağlı oturuyor musun?
Dünkü görüntüleri gördünüz değil mi? Yerine evladınızı koyun, kardeşinizi koyun, en sevdiklerinizi koyun, dayanır mıydı yüreğiniz, dayanır mıydı yüreğimiz öylesine güçlü mü imanımız, yoksa coşar mıydı isyanımız?
Zira iki dakika yayın yasağı görsek coşan bir milletiz biz değil mi!
Referendum için evet hayır diyerek ayrılan bireyleriz!
Sağcı solcu diyerek sol yanımızdan soğutuyoruz birbirimizi, şucu bucu diyerek itekliyoruz sevgimizi!
Uyanın! Uyanalım! Sabah oluyor, günler geçiyor çocuklar ölüyor…
Avrupa! Ey medeniyet denilen tek dişli canavar nerde insan hakları! Hani yasaktı kimyasal bomba atışları! Sahi siz hep böyleydiniz değil mi? Çanakkale’de de vurmuştunuz hasta çadırlarımızı…
Şükret ve dua et sevgili okur, yargıla kendini ve yardımla milletini.
Avuçlarına dualar sığdırıp gönder Suriye’ye Halep’e Kudüs’e… Susan Arap ülkelerine de dua et Avrupaya da, ellerim boş deme dualar gizlenen ellerine ayıp etme.
Susma sevgili okur
Konuş ama kırma, anlat ama dinle
Vicdan azabına eş kayna ama yeise kapılma…
Öz’ünü unutma sevgili okur, tarihlerini unutma Osmanlı, Selçuklu, Asya, İslam tarihini u-nut-ma!
Hele çocukları hiç!
